TANITIM

Kitabın adı: Yabancı: Şahmeran

Yazar: Öznur Yıldırım

Seri: Yabancı, #1

Türü: Gizem, Polisiye

Yayın evi: Pegasus Yayınları

Sen cennetin varlığından gurur duy, ben cehennemi istiyorum.

Yağan kar şiddetini gitgide artırıyor, koyu renk saçlarıma tutunan kar tanelerinin sayısı çoğalıyordu. Konuşmadı, konuşmadım. Sessizlik... Aramızda her daim geçerli olan bir alfabeydi sessizlik. Ben de bu alfabeye bir kez daha boyun eğdim ve uzun, titreyen parmaklarımı avuçlarımın içine bastırdım. Elimi yanıma indirdiğimde avuçlarımda eriyen kar yere damladı...

Rengi, kan rengiydi.
Rengi, kaybın rengiydi.
Rengi, bir cinayetin rengiydi.

Wattpad'de okurken de çok gözüme batmıştı lakin yazarın kitapta düzelteceğini ummuştum. Biraz toparlanmış ama pek yeterli olmamış gibi. Anlatımda çok fazla kopukluk vardı. Örneğin betimleme yapıyor, sanki o sıra aklına başka bir şey gelmiş gibi onu yazıyor sonra cümleyi bitirip betimlemesine kaldığı yerden devam ediyor. Kitap boyunca sık sık karşılaştım diyebilirim bu durumla. Aynı şey bölüm araları geçişlerinde de geçerli. Sanki her bir bölümü farklı zamanlar da yazmış da sonradan birleştirmiş gibiydi.

Yazarın Ediz'in karakterini tam olarak oturtamadığını düşünüyorum. Kitap boyunca bir gün öyle bir gün böyle dengesiz bir ruh hali içinde kendisiyle savaşıp durdu. Bir bölümde bakıyoruz, Doğa'ya yumuşak davranıyor, iyi bir karakter oluyor. Bir bakıyoruz durduk yere bir öfke patlaması yaşıyor ve her yeri kırıp geçiriyor. Tamam, içinde bulundukları durum çok normal bir durum değil ama yaptıklarına anlam veremeyecek kadar dengesiz bir ruh hali olamaz kanımca.

Şahmeran'ı okurken Wattpad'dekinden farklı bir beklenti halinde kitaba başlamayın derim. Sadece o meşhur tokat sahnesi silinmiş ve anlam veremediğim şekilde daha fazla betimleme eklenmişti. Tabii yazarın kalemi Wattpad'dekine istinaden daha gelişmişti.

Bir de şu çok meşhur rüya sahneleri. Çok fazlalar. Bazen Doğa hayal alemine o kadar çok dalıveriyor ki neyin gerçek neyin rüya olduğunu kestiremedim. Ama itiraf edeyim kitapta yoğun bir akıcılık söz konusu. Yazar betimlemeler üzerinde bir tık daha az durmalı diyeceğim ama ondan bile emin değilim. Belki de Yabancı'yı bu denli meşhur eden Öznur'un farklı bakış açısıdır.

PUAN